Warme dag
Blijf op de hoogte en volg Joop
15 Juli 2017 | Frankrijk, Verrières
Warmte trekt de energie uit je. De wereld verkleint zich tot drinken of zorgen dat je genoeg te drinken hebt. Verder petje op en insmeren. Maar toch, je voelt dat de benen sneller vollopen. Ik reed vandaag door een wat rustiger gebied. De dorpjes zijn stil en lijken verlaten. De enige stad die ik heb aangedaan is Poitier. Ook weer een oud stadje met een gezellige kern, maar verder wat gedateerd. Ik ben door wijken gereden waarin je maar beter kan blijven rijden.
Onderweg ben ik gek op fruitkraampjes en de lokale bakkers (boulanger). Deze laatsten zijn eigenlijk elke dag open, in ieder geval in de ochtend. Hier sla ik mijn slag voor de lunch. Van fruit kan ik niet genoeg meenemen. Dus van elke soort 2 stuks. Appels, abrikozen,
pruimen en nectarines. Allemaal spul waar je niet lang mee kan fietsen, want het kneust snel.
Ik ben aangeland in het dorpje Verrieres in een chambre d'hotes. Geen camping in de directe omgeving en ik voelde dat ik moest stoppen. Ze hebben van alles hier, dus vanavond dat koude witte wijntje.
Zojuist is hier een groep wielrenners aangekomen, allemaal jonge gasten. Broodmager, witte lijfjes met bruine arm en beenstukken. Potten met voeding hebben ze bij zich. Ik denk dat ze aan het trainen zijn in deze omgeving. Kom ik nog wel achter.
De patron hier bepaalt.
Ik vroeg of ik hier ergens kon eten: " Bien sur, ici ". Ik had geen keus, bij hem natuurlijk. Wat eten we ? " Attend"
Eten wat de pot schaft, geen discussie. Ik had al wat geroken, hij heeft een exotische vrouw, dus dacht dat zit wel goed. Was ook goed.
Onderweg ben ik gek op fruitkraampjes en de lokale bakkers (boulanger). Deze laatsten zijn eigenlijk elke dag open, in ieder geval in de ochtend. Hier sla ik mijn slag voor de lunch. Van fruit kan ik niet genoeg meenemen. Dus van elke soort 2 stuks. Appels, abrikozen,
pruimen en nectarines. Allemaal spul waar je niet lang mee kan fietsen, want het kneust snel.
Ik ben aangeland in het dorpje Verrieres in een chambre d'hotes. Geen camping in de directe omgeving en ik voelde dat ik moest stoppen. Ze hebben van alles hier, dus vanavond dat koude witte wijntje.
Zojuist is hier een groep wielrenners aangekomen, allemaal jonge gasten. Broodmager, witte lijfjes met bruine arm en beenstukken. Potten met voeding hebben ze bij zich. Ik denk dat ze aan het trainen zijn in deze omgeving. Kom ik nog wel achter.
De patron hier bepaalt.
Ik vroeg of ik hier ergens kon eten: " Bien sur, ici ". Ik had geen keus, bij hem natuurlijk. Wat eten we ? " Attend"
Eten wat de pot schaft, geen discussie. Ik had al wat geroken, hij heeft een exotische vrouw, dus dacht dat zit wel goed. Was ook goed.
-
16 Juli 2017 - 16:43
Gerard Van Haaren:
Top Joop je gaat lekker man, dacht dat je na het debacle in Estland was gestopt. Totdat ik Karim afgelopen week prak en vertelde dat je weer onderweg bent ! Respect !
Goede benen gewenst ! Groeten Gerard -
17 Juli 2017 - 09:59
Irene En Mike:
Zal nog veel warmer worden.
Irene en Mike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
