Cevennes
Blijf op de hoogte en volg Joop
21 Juli 2017 | Frankrijk, Fraissinet-de-Fourques
Verslag 20/7
Elk nadeel heb z'n voordeel. Na een stormachtige nacht, wat ging 't tekeer, de boel nat ingepakt. Weg van die camping. Het nadeel was natuurlijk de nattigheid van de nacht en de nasleep hiervan. Het voordeel was dat het flink was afgekoeld. Dat heeft wonderen verricht bij mij. Ik voelde me in ieder geval een stuk energieker dan de laatste paar dagen. Ik weet niet precies hoe 't zit, maar volgens mij zit ik al een tijdje op het Centraal Massief met af en toe een Parc hier bovenop en soms, meestal waar een rivier stroomt, duik je een gat in. In zo'n dal zat ik vannacht. In zo'n dal is alles anders, de vegetatie, veel groener, bomen en zelfs het weer. Vanmorgen weer het dal uit en het landschap veranderde weer snel, leek wel weer op het Engelse landschap van mijn eerste dagen daar. Open, geen bossen, weilanden met wat vee (geen schapen). Toen ik het dal uitreed kwam ik door diverse kuuroordjes, iets met heet water. Beetje vergane glorie, maar zag toch wel ouderen in bubbelbaden zitten. Ik heb de overgangen van landschappen geprobeerd in beelden te vangen, maar eigelijk moet je er gewoon doorheen rijden om het goed te ervaren. Dan doet het Parc Naturel des Cevennes haar intrede. In de aanloop daar naar toe een lange afdaling, gevolgd door een lange klim om dan uiteindelijk weer via een lange afdaling in Florac aan te komen, zo'n beetje het centrum van de Cevennen.
Het landschap doet groots aan. Oud. Rond. Robuust. Rivieren. Toch ook een andere sfeer. Kan niet omschrijven. Ik was hier al eens eerder geweest (1 dag) maar ik kan me er niet veel meer van herinneren. Ik zit nu op een kleine camping net buiten Florac met een vriendelijk receptie die over mijn fiets willen waken. Vannacht staat deze binnen in de receptie.
Ik lag wat bij te komen van de dag en zag een elektriciteitskabel precies over mijn tent gaan. Wanneer ik onder die kabels door fiets en het boven me zo hoor knetteren en kraken denk ik altijd: " niet eronder staan ", laat staan je tent eronder opzetten. Nu heb ik het toch gedaan. Als dat maar goed gaat.
Ik ben regelmatig in gevecht met vliegen. Wanneer je klimt en je gaat niet zo hard, dan komen ze om je heen vliegen. Of ze willen meeliften, steken, bloed drinken, eitjes leggen of wat dan ook. Zeer irritant. En ze weten dat je kwetsbaar bent, want je vliegt met je fiets alle kanten op wanneer je probeert ze weg te slaan en als je dan stopt om korte metten te maken zijn ze verdwenen. Krengen. Ik verklaar de oorlog aan vliegen !!!!!!!
Morgen ga ik in de buurt een tourtje maken richting de Mont Aigouel, de hoogste berg hier. Zou in de buurt zijn, dus op tijd weer terug.
Elk nadeel heb z'n voordeel. Na een stormachtige nacht, wat ging 't tekeer, de boel nat ingepakt. Weg van die camping. Het nadeel was natuurlijk de nattigheid van de nacht en de nasleep hiervan. Het voordeel was dat het flink was afgekoeld. Dat heeft wonderen verricht bij mij. Ik voelde me in ieder geval een stuk energieker dan de laatste paar dagen. Ik weet niet precies hoe 't zit, maar volgens mij zit ik al een tijdje op het Centraal Massief met af en toe een Parc hier bovenop en soms, meestal waar een rivier stroomt, duik je een gat in. In zo'n dal zat ik vannacht. In zo'n dal is alles anders, de vegetatie, veel groener, bomen en zelfs het weer. Vanmorgen weer het dal uit en het landschap veranderde weer snel, leek wel weer op het Engelse landschap van mijn eerste dagen daar. Open, geen bossen, weilanden met wat vee (geen schapen). Toen ik het dal uitreed kwam ik door diverse kuuroordjes, iets met heet water. Beetje vergane glorie, maar zag toch wel ouderen in bubbelbaden zitten. Ik heb de overgangen van landschappen geprobeerd in beelden te vangen, maar eigelijk moet je er gewoon doorheen rijden om het goed te ervaren. Dan doet het Parc Naturel des Cevennes haar intrede. In de aanloop daar naar toe een lange afdaling, gevolgd door een lange klim om dan uiteindelijk weer via een lange afdaling in Florac aan te komen, zo'n beetje het centrum van de Cevennen.
Het landschap doet groots aan. Oud. Rond. Robuust. Rivieren. Toch ook een andere sfeer. Kan niet omschrijven. Ik was hier al eens eerder geweest (1 dag) maar ik kan me er niet veel meer van herinneren. Ik zit nu op een kleine camping net buiten Florac met een vriendelijk receptie die over mijn fiets willen waken. Vannacht staat deze binnen in de receptie.
Ik lag wat bij te komen van de dag en zag een elektriciteitskabel precies over mijn tent gaan. Wanneer ik onder die kabels door fiets en het boven me zo hoor knetteren en kraken denk ik altijd: " niet eronder staan ", laat staan je tent eronder opzetten. Nu heb ik het toch gedaan. Als dat maar goed gaat.
Ik ben regelmatig in gevecht met vliegen. Wanneer je klimt en je gaat niet zo hard, dan komen ze om je heen vliegen. Of ze willen meeliften, steken, bloed drinken, eitjes leggen of wat dan ook. Zeer irritant. En ze weten dat je kwetsbaar bent, want je vliegt met je fiets alle kanten op wanneer je probeert ze weg te slaan en als je dan stopt om korte metten te maken zijn ze verdwenen. Krengen. Ik verklaar de oorlog aan vliegen !!!!!!!
Morgen ga ik in de buurt een tourtje maken richting de Mont Aigouel, de hoogste berg hier. Zou in de buurt zijn, dus op tijd weer terug.
-
21 Juli 2017 - 21:34
Kitty Hovenkamp,:
Hoi Joop, geen prettige start vanmorgen. Na een stormachtige nacht de natte boel op de fiets binden en weer verder. Heb je de spullen een beetje droog gekregen of ligt/hangt rondom in jouw tentje de dampende spullen?
Wel prettig dat het een stuk is afgekoeld. Warmte kost bakken energie, het vochtpeil daalt snel wat je niet snel hebt aangevuld (is mijn ervaring). Had je niet de behoefte om even een heilzaam bad te nemen in zo'n kuuroord? Lekker warm water voor de rust en daarna de boost; weer energie om het massief centraal verder op te rijden.
Je zou een soort kap van een imker moeten hebben om je gezicht te beschermen. Alleen zoeken ze dan andere lichaamsdelen wat stik vervelend is. Wel oppassen met wild meppen om je heen. Voor je het weet raak je uit onbalans en maakt een zwieper; of je ligt in de berm en/of op het asfalt. Hopelijk blijven de grote steekvliegen en horzels ver van je vandaan.
Je hebt een rustige nacht omdat jouw "miertje" veilig bij de receptie staat. Hoop ik wel dat het electriciteitsdraad rustig op haar plaats blijft hangen.
Met 1565 meter is de Mont Aigoual de een na hoogste top van de Cevennen. De bijnaam van deze berg is de Regenberg, er valt jaarlijks zo'n 2250 mm neerslag. Mogelijk houd je het niet droog. Op de top is een observatorium waar je voldoende informatie kan krijgen over het weer en de weersverwachting. En natuurlijk een pracht uitzicht.
Met de beklimming van de Mont Aigoual "herlees" je "De Renner" van Tim Krabbé. En na de beklimming, als je rustig voor de tent zit en de dag overdenkt zou je een potje schaak moeten spelen. Ik ga er vanuit dat jij een schaakt, anders is het nu een mooie gelegenheid om het te leren ;-)
Ik ben benieuwd naar de ervaringen op de Mont Aigoual en hopelijk kom je droog de dag door. Succes en geniet van de mooie dingen/landschappen waar je doorheen fietst. Succes Joop -
22 Juli 2017 - 08:31
Ben Ahlers:
Hey Joopie,
Met plezier je verslagen gelezen. Wat een uitdaging zo in je eentje door Europa.
Elke dag weer een nieuw avontuur. Nieuwe omgevingen en landschappen. Nieuwe mensen ontmoeten, en een nieuwe slaapplek zoeken. En tussendoor ook nog even afzien. Je fysiek zal wel op de proef worden gesteld in die "heuvels" en bij die temperaturen. Je zal inmiddels al wel goed kennisgemaakt hebben met jezelf.
Fantastisch wat je doet. veel plezier en geniet.
Groet en Henny en Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
